Une histoire entendue à Botmeur et racontée par Enzo, Gwendal et Lily

Ar Poulpikan

E koadoù Botmeur ez eus ur pont da dreuziñ. Dindan ar pont a vev ar Poulpikan, un euzhvil spontus.

Un deiz e oa erruet tri dañvad e penn ar pont. Ar Poulpikan en doa c’hoant da zrebiñ anezho. An dañvad bihan en doa c’hoant tremen war ar pont. Ar Poulpikan a erruas a-daol trumm. Andañvad bihan a lavaras e oa re dreut ha gwelloc’h e vije gortoz e vreur a zo tevoc’h egetañ.Ar Poulpikan a laoskas an dañvad tremen. An dañvad brasoc’h a erruas hag ar Poulpikan a zeuas hag a lavaras en doa c’hoant drebiñ anezhañ . Eñ a respontas e oa re dreut pa oa e vreur bras tevoc’h. Ar poulpikant a lavaras e c’halle treuziñ. Hag an dañvad a dremenas. An dañvad koshañ a erruas d’e dro evit tremen. Ar Poulpikan a zeuas war-wel a-daol-trumm ha lavarout a reas : « Emaon o vont da zebriñ ac’hanout. » An dañvad a roas un taol kerniel d’ar Poulpikant a voe taolet pell kenañ.

Da viken ne voe ket graet anv eus ar Poulpikant.

Le Poulpikan

Dans les bois de Botmeur, il y a un pont à traverser. Sous ce pont vit le Poulpikan, un monstre terrifiant.

Un jour arrivèrent trois moutons au bout du pont. le Poulpikan avait envie de les manger. Le petit mouton essaya de traverser le pont et le Poulpikan arriva tout à coup. Le petit mouton dit qu’il était trop maigre pour être mangé et que son grand frère était plus gros que lui. Le Poulpikan le laissa passer. Le frère du mouton arriva et voulut traverser le pont. Le Poulpikan surgit et il dit qu’il avait envie de le manger. Le mouton expliqua qu’il était trop maigre et qu’il avait un grand frère qui était plus gros que lui. Le Poulpikan le laissa passer. Le frère le plus âgé arriva à son tour pour traverser. Le Poulpikan arriva tout à coup et dit : « Je vais te manger » Le mouton donna un coup de cornes au Poulpikan qui fût envoyé très très loin.

Plus jamais on n’entendit parler du Poulpikan.

Lily