Une histoire entendue à Botmeur, écrite par Loevan, Malo et Mewen.

Pell, pell zo ne oa koumoulenn ebet e Breizh… Ur wech e oa , an arzh n ’ en doa ket drebet e-pad ur sizunvezh .An arzh a welas ul louarn ha c’hoant en doe da zrebiñ anezhañ .Hag an arzh da redek war lerc’h al louarn.Al louarn a lammas dreist ur stêr. Erruet war bord ar stêr e c’houlennas an arzh penaos en doa graet al louarn evit treuziñ. Al louarn a respontas : « Me ’meus evet tout an dour. »Hag an arzh a respontas : « Ma z out deuet a benn da evañ tout an dour me ivez a zeuio a-benn » . Hag an arzh da evañ tout an dour. A-benn ur pennad e tarzhas an arzh kement a zour en doa evet. An takennoù dour a zeuas da vezañ ur goumoulenn. Adalek an deiz-se ez eus koumoul e Breizh .

Il y a très longtemps,il n’y avait pas de nuage en Bretagne. Un jour,un ours qui n’avait pas mangé depuis une semaine vit un renard et le poursuivit. Le renard arriva au bord de la rivière et le renard sauta par-dessus la rivière. L’ours s’arrêta devant la rivière et l’ours dit : « Comment es-tu passé ? » Le renard répondit : « J’ai bu toute l’eau puis elle est revenue dans la rivière. » L’ours dit : « Si tu l’as fait, je peux le faire aussi. » L’ours but toute l’eau de la rivière et son ventre explosa. Les petites gouttelettes d’eau formèrent des nuages et c’est depuis ce jour-là qu’il y a des nuages en Bretagne.

Loevan Malo Mewen